Tachyarytmie i bradyarytmie w świetle nowych schematów postępowania

Po rozpoznaniu typu tachyarytmii i ocenie, czy pacjent jest stabilny, czy niestabilny, zastosujemy jedną z trzech opcji terapeutycznych: fizjologiczną (stymulacja nerwu błędnego), farmakologiczną (leki antyarytmiczne) i elektryczną (kardiowersja). Kucap dokładnie opisuje każdą z wyżej wymienionych opcji.

Cały artykuł możecie przeczytać tutaj:https://ratownicy24.pl/tachyarytmie-w-opiece-przedszpitalnej/

Tachyarytmie występują również u pacjentów młodszych, czyli dzieci. W tym zakresie obszerny materiał napisała Agnieszka Franczak. Według niej do najczęściej występujących zaburzeń rytmu serca u dzieci i młodzieży zaliczamy tachykardię zatokową (ST). Jest ona zazwyczaj dobrze tolerowana i ustępuje po usunięciu przyczyny oraz nie wymaga specjalnego postępowania terapeutycznego. Arytmia, jaką jest częstoskurcz, to u dzieci istotny problem kliniczny. W Polce napadowe częstoskurcze komorowe i nadkomorowe są rozpoznawalne u kilkuset dzieci rocznie. Częstoskurcz nadkomorowy (SVT) jest najczęściej stwierdzany w populacji dziecięcej z prawidłową anatomią serca. Szacunkowa częstość występowania SVT jest oceniana na 0,1% do 0,4%.

Franczak z kolei skupia się na opisie: tachykardii zatokowej, trzepotania oraz migotania przedsionków. W ocenie autorki zasadnicze znaczenie dla wykrywania i rozpoznawania zaburzeń rytmu serca ma dokładnie zebrany wywiad, który ułatwia rozpoznanie niegroźnej arytmii od takiej, która wskazuje na istotną patologię. Chociaż większość zaburzeń rytmu serca u dzieci nie jest groźna, to szybkie i prawidłowe rozpoznanie poważnych zaburzeń rytmu serca u dziecka może uratować mu życie.